W
dniu 17 lipca 1917r. Deputacja Szkolna przy Magistracie miasta Pabianic podjęła
decyzję o utworzeniu z dniem 1 września tego roku nowej szkoły powszechnej,
której nadano nazwę „Miejska Szkoła Początkowa Nr 5”, a w 1918r. zmieniono na
„Publiczną Szkołę Początkową Nr 5”. Początkowo mieściła się w pięciu izbach przy
ul. Mariańskiej 4/6, w lewej oficynie budynku będącego własnością kościoła
mariawickiego.W październiku 1924r. szkoła została przeniesiona do bliźniaczego budynku na rogu ulicy Zamkowej i Cerkiewnej (obecnie Poniatowskiego) i nadano jej imię Grzegorza Piramowicza, sekretarza Komisji Edukacji Narodowej. W części od ul. Poniatowskiego umiejscowiono Szkołę Nr 19, przemianowaną później na Szkole Powszechną Nr 11. Obok budynku szkolnego wybudowano dom dla kierowników i woźnych obydwu szkół.
W 1928r. Szkole Powszechnej Nr 5 ufundowano sztandar o wymiarach 121x104 cm. Na pierwszej jego stronie, na atłasowym, amarantowym tle wyhaftowano motywy kwiatow narcyzów z dekoracyjną wicią. W polu środkowym naszyto wyhaftowanego orła z koroną na głowie. Na drugiej stronie na jasnobeżowym tle z adamaszku wyhaftowane są ornamenty z kwiatów i wici dekoracyjnych oraz napis „Szkoła Powszechna Nr 5 w Pabianicach 1928”. Sztandar ten zaginął w okresie wojny i został odnaleziony w 1994r. w archiwum II Liceum Ogólnokształcącego im. Królowej Jadwigii w Pabianicach. Odświeżony sztandar znajduje się w gablocie pracowni polonistyczno – historycznej.
Do 1936r. szkoła pełniła rolę szkoły ćwiczeń dla przyszłych nauczycieli, kształconych w Miejskim Koedukacyjnym Seminarium
Nauczycielskim.W okresie drugiej wojny światowej istniała do 18 stycznia 1940r., kiedy zamknięto wszystkie szkoły dla dzieci polskich na terenach wcielonych do Rzeszy (od 15.10.1939r. ponownie na ul. Mariańskiej 4/6, ponieważ budynki przy ul. Zamkowej przekształcono w szpital polowy i koszary, a także tzw. Volkschule – powszechną szkołę niemiecką dla chłopców; istniał tu także punkt rozdzielczy dla Niemców Wołyniaków oraz pomieszczenia żandarmerii ). W styczniu 1945r. trzy bomby poważnie uszkodziły budynki (skrzydło od ul. Poniatowskiego, część sali gimnastycznej oraz fundamenty).
Nauka w szkole rozpoczęła się już 15 lutego 1945. (nadal przy ul. Mariańskiej – przeprowadzka do wyremontowanego częściowo budynku nastąpiła w styczniu 1946r.). Zorganizowano osiem oddziałów dla 429 uczniów. Na terenie obiektu nadal funkcjonowały dwie szkoły („piątka” i „jedenastka”), a w roku szkolnym 1947/48 dołączono do nich Gimnazjum i Liceum im. Jędrzeja Śniadeckiego, tworząc I Państwową 11-letnią Szkołę Ogólnokształcącą. Personel liczył 32 osoby, uczniowie mieli lekcje na dwie zmiany.W siedemnastu izbach uczyły się 24 oddziały, z tym że podstawówka obejmowała klasy I – VII, a średnia VIII – XI.. Od 1949 do końca istnienia szkoły nosiła ona nazwę Jedenastoletniej Szkoły Ogólnokształcącej Stopnia Podstawowego im. J. Śniadeckiego. „Piątkę” wyodrębniono już w roku szkolnym 1953/54, a „11” w 1955r.
Gmach „5’ został odnowiony w 1974r. Dom nauczyciela znajdujący się obok budynku szkolnego zaadoptowano na bibliotekę, izbę harcerską, gabinety lekarskie oraz stołówkę i kuchnię. We wrześniu 1978r. „SP 11” włączono do Szkoły Nr 5, która przejęła i użytkuje do dzisiaj obydwa bliźniacze obiekty, budynek sali gimnastycznej, łączący „bliźniaki” oraz budynek stołówki (dawny dom nauczycieli). W 1979r. szkoła otrzymała drugi w historii sztandar. Na jego prawej stronie znajduje się orzeł w koronie wyhaftowany na czerwonym tle i napis „Dla Ciebie Polsko nasz trud 14.10.1979r.” Na lewej stronie wyhaftowany jest płonący znicz w otwartej księdze i napis: „Szkoła Podstawowa Nr 5 im. Grzegorza Piramowicza”.
Szkoła podlegała dalszym zmianom, które narzucały kolejne reformy oświaty. Zmieniali się kierownicy / dyrektorzy placówki, nauczyciele, uczniowie...
Od 1999r. stała się sześcioklasową szkołą podstawową. Zmianom ulega także wnętrze placówki (remonty i modernizacje, przemieszczenia pracowni, tworzenie nowych, jak np. informatyczna, zajęć ruchowo – korekcyjnych, przyrodnicza, artystyczna, kształcenia zintegrowanego itp.). Natomiast niewiele zmienia się na zewnątrz. Szkoła znajduje się w tzw. strefie ochrony konserwatorskiej, co znacznie ogranicza możliwości remontowe i modernizacyjne. Od 1975r. w szkole nie było kapitalnego remontu. A lista niezbędnych do wykonania prac jest długa...